Ακράτεια ούρων από συρίγγια

Συρίγγιο είναι η επικοινωνία μεταξύ δύο οργάνων του σώματος που φυσιολογικά δεν πρέπει να υπάρχει. Στις περιπτώσεις που έχουμε συρίγγιο στην ουροδόχο κύστη, κάποια αιτία έχει οδηγήσει στην δημιουργία επικοινωνίας μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του κόλπου, της ουροδόχου κύστης και της μήτρας ή (πολύ σπάνια) της ουροδόχου κύστης και του εντέρου.

Ακόμη, υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι ουρητήρες (οι επιμήκεις λεπτοί σωλήνες που μεταφέρουν τα ούρα από τα νεφρά στην ουροδόχο κύστη) επικοινωνούν με τον κόλπο, οπότε δημιουργείται πάλι συρίγγιο.

Οι αιτίες των συριγγίων είναι: ο δύσκολος τοκετός, η δύσκολη καισαρική τομή, το δύσκολο γυναικολογικό χειρουργείο, οι ακτινοβολίες στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Τα συνηθέστερα είδη συριγγίων είναι:

Το κυστεοκολπικό συρίγγιο (επικοινωνία μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του κόλπου)
Το ουρηθροκολπικό συρίγγιο (επικοινωνία μεταξύ της ουρήθρας και του κόλπου)
Το ουρητηροκολπικό συρίγγιο (επικοινωνία μεταξύ ενός ουρητήρα και του κόλπου)
Το κυστεομητρικό συρίγγιο (επικοινωνία μεταξύ της ουροδόχου κύστης και της μήτρας)

Η διάγνωση των συριγγίων γίνεται με το ιστορικό, την κλινική εξέταση (άμεση επισκόπηση του κολπικού στομίου και επαλήθευση της διαφυγής ούρων), κυστεοσκόπηση (άμεση ενδοσκοπική επισκόπηση του στομίου στο τοίχωμα της κύστης, ανιούσα κυστεογραφία (τοποθέτηση καθετήρα στην ουροδόχο κύστη, έγχυση σκιαστικού και λήψη ακτινολογικών απεικονίσεων), αξονική τομογραφία/μαγνητική τομογραφία.